Συναγωνίστριες και συναγωνιστές, λαϊκοί μας σύντροφοι. Δυστυχώς, άργησε να πέσει στην αντίληψή μας το άρθρο του κ. Γούδη για το δημοψήφισμα, το οποίο και σας παραθέτουμε στο τέλος του άρθρου μας όπως το διαβάσαμε στην εφημερίδα Δημοκρατία. Πρόκειται για ένα αηδιαστικό, κατά την γνώμη μας, κείμενο του κ. Γούδη στο οποίο τρομοκρατεί τον Ελληνικό λαό για τις επιπτώσεις του «Όχι» στο δημοψήφισμα. Είναι ένα αποκλειστικά και μόνο προπαγανδιστικό και στερούμενο οποιασδήποτε λογικής τεκμηρίωσης άρθρο, γι’ αυτό και δεν θα ασχοληθούμε με το κείμενο αυτό καθαυτό. Θα ασχοληθούμε, όμως, με το κίνητρο του γνωστού ιδεολογικού εκπροσώπου του Εβραϊσμού και της Δύσης στην ακροδεξιά, κ. Γούδη, να το γράψει. Τι ώθησε τον δημοτικό σύμβουλο της Χρυσής Αυγής κ. Γούδη, να συντάξει το εν λόγω κείμενο;
Οι απάντηση είναι απλή συναγωνιστές. Υπάρχει ένα οιονεί «κόμμα» αποτελούμενο από δεξιούς, ακροδεξιούς, αριστερούς, κεντρώους κλπ. οι οποίοι όλοι προπαγανδίζουν την ίδια άποψη. Στηρίζουν πάντα εμμέσως ή αμέσως το τρίπτυχο Ε.Ε-ΝΑΤΟ-Σιωνισμός. Φυσικά, οι περισσότεροι ανήκουν στη μασονοδεξιά. Κοινά τους χαρακτηριστικά αποτελούν το μίσος για την Ρωσία κι ο χλευασμός στην Λατινική Αμερική, η ουσιαστικά πλήρης αποδοχή του καπιταλισμού και η πολύπλευρη στήριξη του καθεστώτος σε κρίσιμες στιγμές, παρά τις φαινομενικές πολιτικές και ιδεολογικές τους διαφορές. Φυσικά, ο κ. Γούδης ανήκει στο εν λόγω «κόμμα». Στην ακροδεξιά υπάρχουν πολλοί που ανήκουν σε αυτό το «κόμμα»· από βουλευτές μέχρι bloggers και τους γνωρίζουμε όλοι. Προκαλεί, φυσικά, εύλογα ερωτήματα το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή δεν «πειθάρχησε» μέσα σε δημοκρατικά κομματικά πλαίσια τον κ. Γούδη ως όφειλε, για τη διαφοροποίησή του σε ένα τόσο κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Τουλάχιστον, έπρεπε να τον «αδειάσουν» δημόσια. Με αυτόν τον τρόπο η Χρυσή Αυγή δίνει την εντύπωση ότι είτε μιλάει δύο γλώσσες, είτε ότι ο Μιχαλολιάκος αδυνατεί να επιβάλει μια ενιαία γραμμή. Και τα δύο είναι εξίσου αρνητικά για ένα κόμμα που δηλώνει ότι θα «πειθαρχήσει» το Έθνος στρατεύοντάς το σε μια τροχιά σύγκρουσης με τους δανειστές…
Θεωρούμε πολύ θετικό το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή είπε το «Όχι» ευθαρσώς, αλλά μας προβληματίζουν ιδιαίτερα αυτές οι «δημοκρατικές» αποκλίσεις, οι οποίες μπορεί να γίνουν «τάσεις» και κατόπιν κυρίαρχα «ρεύματα», όπως συνέβη στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Μπορείτε, διαβάζοντας το άρθρο του κ. Γούδη, να παρατηρήσετε εκτός των αίολων επιχειρημάτων του, την ύπουλη εναλλαγή φόβου κι ελπίδας με την οποία προσπαθεί να εκβιάσει ψυχολογικά τον αναγνώστη για να ψηφίσει «Ναι». Ακριβώς όμοια τακτική και επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν από όλο το φάσμα της δεξιάς και της ακροδεξιάς, μέχρι που ένα γερό «κροσέ» από το 62% των Ελλήνων τους ξάπλωσε στο πεζοδρόμιο!
Παραθέτουμε το κείμενο:
«Οι δραματικές και απάνθρωπες σκηνές της αναμονής των γερόντων μπροστά στις τράπεζες για να λάβουν ψιχία από τη σύνταξή τους καταμαρτυρούν το βάθος της υποταγής και αναξιοπρέπειας στην οποία διολισθαίνει η «υπερήφανη» Ελλάδα της «πρώτη φορά» αριστερής διακυβέρνησης.
Η χώρα υπέστη μία μείζονα εθνική ήττα και όσο συντομότερα συνειδητοποιηθεί τόσο λιγότερες θα είναι οι ούτως ή αλλιώς πολύ δυσάρεστες συνέπειές της. Την στιγμή αυτή βαρύνουσα σημασία έχει ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οι πιστωτές δεν πρόκειται να ξαναασχοληθούν μαζί μας αν υπερισχύσει το ΟΧΙ στο αυτοκτονικό δημοψήφισμα που προκήρυξε ελαφρά τη καρδία το ανεγκέφαλο κυβερνητικό σχήμα. Έτσι το βλέπουν αυτοί και έτσι οφείλουμε να το δούμε κι εμείς, εκόντες άκοντες. Αυτή την δραματική στιγμή προέχει η υπερψήφιση του ΝΑΙ για να διασωθεί ότι ακόμη μπορεί να περισωθεί. Επαναλαμβάνω, για μία ακόμη φορά, κάτι που ξαναέγραψα, πριν ακόμη αρχίσει να συνειδοποιείται το μέγεθος της ήττας μας: «και άλλα έθνη βρέθηκαν στην δυσάρεστη θέση να υπογράψουν συνθήκες παράδοσης, με πρόσφατες περιπτώσεις την Γερμανία και την Ιαπωνία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χώρες οι οποίες όμως ανετάχθησαν και σήμερα ευημερούν». Το πικρό ποτήρι της πραγματικότητας δεν είναι δυνατόν πλέον να αποφευχθεί.
Ας έχουμε την ειλικρίνεια να παραδεχθούμε ότι, όπως τα κάναμε, με τις κυβερνητικές μας αεροβασίες, μόνον με το ΝΑΙ θα επανέλθουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και την επίτευξη μιας συμφωνίας, φευ πολύ δυσάρεστης, η οποία θα μας επιτρέψει την σταδιακή υπέρβαση της ανθρωπιστικής κρίσεως της οποίας μόνον την αρχή βλέπουμε σήμερα. Η τυχόν επικράτηση του ΟΧΙ του κάθε Παλαβίτσα που έχει τα λεφτά του έξω, έχει την δουλειά του έξω, και που είναι ο ίδιος γόνος μιας πλουσιότατης οικογένειας που δεν την αγγίζει η κρίση, αλλά παρ’ όλα αυτά μας διοικεί σήμερα, θα οδηγήσει την χώρα σε πλήρη πτωχοποίηση εκτός Ευρώπης, σε δρόμους τριτοκοσμικούς αφροασιατικών προδιαγραφών, με προοπτικές στρατιωτικής συντριβής από τα ελλοχεύοντα γειτονικά τρωκτικά, και επιβολής τελικά μιας στρατιωτικής δικτατορίας με ότι ακόμη πιο αρνητικό αυτή συνεπάγεται.
Το ΝΑΙ στην ήττα μας θα διασφαλίσει τουλάχιστον το «όχι» στην ολική μας καταστροφή. Όλα τα άλλα είναι παραπλανητικά και επικίνδυνα. Ας πάψουμε να ζούμε στον κόσμο μας και στην τρέλα μας, Ας σφίξουμε την καρδιά μας και ας ψηφίσουμε ΝΑΙ. Η ώρα της κριτικής και των επικρίσεων, και τα συνακόλουθα «σταφύλια της οργής», δεν είναι της στιγμής.»
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ 