ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ!

Λαϊκοί μας σύντροφοι. Γίνεται μια προσπάθεια από πατριώτες (όχι απαραίτητα Εθνικιστές) σε όλη την Ευρώπη, για επαναπατρισμό στην Ευρωπαϊκή πατρίδα των Λευκών Νοτιοαφρικανών αγροτών που εδώ και χρόνια δολοφονούνται, βιάζονται και ακρωτηριάζονται από τότε που οι Αφρικανοί κατέλαβαν την εξουσία στην Νότιο Αφρική με την βοήθεια των Σιωνιστών. Μέχρι στιγμής τα θύματα έχουν φθάσει επίσημα τους 4.000, ανεπίσημα είναι πολλοί περισσότεροι. Πρόκειται για μια ακραία ρατσιστική γενοκτονία καθώς δολοφονούνται και εξευτελίζονται αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι Λευκοί. Ο ρυθμός γενοκτονίας των Λευκών στη Νότιο Αφρική είναι ο υψηλότερος ρυθμός γενοκτονίας στον πλανήτη!

Συνεχίστε να διαβάζετε ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ!.

OTTO STRASSER – GERMANY TOMORROW (Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ) – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ – ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ (Μέρος B’)

Μετάφραση: Πενθεσίλεια

(συνέχεια από το Μέρος Α’)

Σε αντίθεση με αυτή την τριάδα του φιλελευθερισμού, η ιδέα του εμείς του συντηρητισμού εκδηλώνεται ομοίως σταθερά στα τρία επίπεδα της ζωής: ως “σοσιαλισμός” στο φυσικό οικονομικό επίπεδο· ως “εθνικισμός” στο πνευματικό-κοινωνικό επίπεδο (το Κράτος)· και ως “κοινωνικός ιδεαλισμός” στο ψυχικό-πολιτισμικό επίπεδο (θρησκεία).

Αυτή η τριάδα του σοσιαλισμού, του εθνικισμού και του κοινωνικού ιδεαλισμού είναι αυτό που διακρίνουμε ως μορφές του συντηρητισμού που υπάρχουν στο προωθημένο στάδιο του δυτικού πολιτισμικού κύκλου.

Όταν θα κατέχουμε απόλυτα αυτή την βασική άποψη, θα μας είναι εύκολο να αντιληφθούμε τον χαρακτήρα της Γαλλικής Επανάστασης ως μια νίκη του φιλελευθερισμού, και αυτήν της Αγγλικής Επανάστασης ως μια νίκη του συντηρητισμού· διότι γνωρίζουμε ότι περί το 1500 επικρατούσε η φιλελεύθερη ιδέα και ότι περί το 1350 ξεκινούσε μια εποχή συντηρητισμού -και τα διαφορετικά λεξιλόγια που χρησιμοποιήθηκαν σε εκείνη την παλαιά εποχή, ή οι διάφορες μορφές που εξαρτήθηκαν από τις διαφορετικές φάσεις της ωριμότητας, δεν θα μπορούν πλέον να κρύβουν τις βασικές ιδέες.

Συνεχίστε να διαβάζετε OTTO STRASSER – GERMANY TOMORROW (Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ) – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ – ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ (Μέρος B’).

«Απ’ το Βελιγράδι στο Donbass», συνέντευξη με Σέρβους εθελοντές στις 12 Ιανουαρίου 2015. (Μέρος B’)

Συνέχεια από το πρώτο μέρος.

-Ας επιστρέψουμε στο μέτωπο. Όταν ήρθατε στη Νέα Ρωσία και καταταχθήκατε στο τάγμα “Ghost” σας δόθηκε κάποιος εξοπλισμός; Όπλα και εφόδια; Περάσατε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης; Πως ήταν από άποψη πειθαρχίας;

Stephane(22): Ναι μας δόθηκαν σε όλους στρατιωτικές στολές.

Dusan: Αλλά στην αρχή υπήρχε πρόβλημα με τα όπλα. Γενικώς υπάρχει πρόβλημα με τα όπλα στο μέτωπο. Δεν είναι αρκετά. Στην αρχή είχαμε 5 Kalashnikov για 10 άτομα.

Stephane(22): Ναι. Όταν ήρθε ο Dusan υπήρχε πρόβλημα με τα όπλα. Δεν ήταν αρκετά. Μετά βελτιώθηκε η κατάσταση και εξοπλιστήκαμε πλήρως όλοι. Είχαμε Kalashnikov, τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή, RPG (αντιαρματικά) κι ένα πολυβόλο. Υπήρχε πρόβλημα στην εκπαίδευση. Κάναμε κάποιες βολές σε στόχους αλλά τίποτα παραπάνω.

Dusan: Βασικά, πριν έρθουν τα παιδιά, αφιερωνόταν πολύς περισσότερος χρόνος στην εκπαίδευση. Όταν έφθασαν, στις αρχές Οκτώβρη, δεν ήταν απλά τα πράγματα για τις εκπαιδεύσεις. Ασκήσεις που θα έπρεπε να εκτελεστούν, αναβάλλονταν συνεχώς.

Stephane(27): Πήραμε τις στολές, πήραμε τα όπλα και πήγαμε στη πρώτη γραμμή του μετώπου κοντά σε μια μικρή πόλη. Οι Ukra βρισκόντουσαν πίσω από ένα λοφίσκο, μόλις 3 χλμ από εμάς. Και αυτή η γνώση σε κρατούσε συνεχώς σε αγωνία. Δεν τους βλέπαμε, αλλά ξέραμε ότι πίσω από εκείνον το λοφίσκο βρισκόταν ήδη ο Ουκρανικός στρατός. Και κάτι άλλο που μας ανησυχούσε ήταν ότι οι Ukra είχαν πολύ καλά όπλα. Οι μονάδες που αντιμετωπίσαμε ήταν πλήρως εξοπλισμένες αλλά δεν είχαν κανένα κίνητρο να πολεμήσουν. Δεν ήθελαν να πολεμήσουν. Σε αντίθεση με τους αντάρτες οι οποίοι ήταν έτοιμοι να πεθάνουν για να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω. Και στον πόλεμο, την πιο κρίσιμη στιγμή, αν έχεις ένα καλό όπλο αλλά κανέναν για να πυροβολήσει τότε δεν έχεις τίποτα.

Η συνέχεια εδώ

OTTO STRASSER – GERMANY TOMORROW (Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ) – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ – ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ (Μέρος Α’)

Μετάφραση: Πενθεσίλεια

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σε αντιδιαστολή με τις μέχρι τούδε επικρατούσες φιλελεύθερες και μηχανιστικές απόψεις, ξεκινούμε με την πεποίθηση ότι ένας λαός ή ένα έθνος είναι ένας οργανισμός, ένα ζωντανό σώμα, με σαφείς ιδιαιτερότητες στον υλικό, το ψυχικό και τον πνευματικό τομέα.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι στην ιστορία ενός έθνους εφαρμόζεται ο αιώνιος νόμος του έμβιου κόσμου, το “θάνατος και αναγέννηση,” ένας βιολογικός εξαναγκασμός να διασχίσουμε τον αναπόφευκτο δρόμο από την κούνια ως τον τάφο, από τους πειρασμούς υπό τη μορφή καρποφόρων δέντρων ως το νεκρό ξύλο.

Η εφαρμογή των βιολογικών νόμων στον ρουν του εθνικού βίου δεν αναιρεί τις μεταφυσικές προϋποθέσεις της μοίρας και της δραστηριότητας του Θεού -περισσότερο από όσο η γνώση και η αναγνώρισή μας επί της αναπόφευκτης κίνησης του ιδιωτικού βίου από τη γέννησή του ατόμου μέχρι τον θάνατό του μπορούν είτε να “εξηγήσουν” ή να αναιρέσουν το αίνιγμα του ατόμου που έχει γίνει ή την μορφή που έχει πάρει από τη φύση του.

Συνεχίστε να διαβάζετε OTTO STRASSER – GERMANY TOMORROW (Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ) – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ – ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ (Μέρος Α’).

«Απ’ το Βελιγράδι στο Donbass», συνέντευξη με Σέρβους εθελοντές στις 12 Ιανουαρίου 2015. (Μέρος Α’)

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές, μεταφράσαμε και σας παραθέτουμε το πρώτο μέρος της συνέντευξης των Σέρβων Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών που μάχονται στην Νέα Ρωσία στο πλευρό των Ρώσων αδερφών μας. Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε σε Ρωσική Εθνικιστική ιστοσελίδα.

“Συνάντησα τα παιδιά το βράδυ της ημέρας επιστροφής τους από τα χαρακώματα της Νέας Ρωσίας. Ο μεγαλύτερος, ο Dusan, είχε επιστρέψει στην Μόσχα λίγο νωρίτερα, και συναντήθηκε το ίδιο πρωί με τους συμπολεμιστές του στον σταθμό. Το βράδυ δειπνήσαμε στη Μόσχα σε ένα ήρεμο μικρό εστιατόριο, όπου κατέγραψα αυτή τη συνέντευξη. Σκέψεις, συναισθήματα και συλλογισμοί από ανθρώπους οι οποίοι έχουν κρατήσει στα χέρια τους το όπλο και που μέχρι χθες ρίσκαραν τη ζωή τους.

Συνεχίστε να διαβάζετε «Απ’ το Βελιγράδι στο Donbass», συνέντευξη με Σέρβους εθελοντές στις 12 Ιανουαρίου 2015. (Μέρος Α’).

Η δωσίλογη στον Σιωνισμό κοινωνική και οικονομική πολιτική του καθεστώτος Μεταξά και η επαίσχυντη σύμβαση “Cooper”.

Αναδημοσιεύουμε το επόμενο άρθρο, όπως είχε δημοσιευθεί σε μη ενεργό πλέον ιστολόγιο.

«Του Σπαρτάκου.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες αν και δεν συνηθίζω να γράφω ιστορικά άρθρα, η ιστορία της σύμβασης εκμετάλλευσης της υδροδυναμικής ενέργειας των νερών του Αχελώου και των παραποτάμων του, γνωστής και ως σύμβασης “Cooper”1 αποτελεί ένα μνημείο ξενόδουλης οικονομικής πολιτικής στο Σιωνιστικό κεφάλαιο του οποίου πολιτικός και στρατιωτικός εκφραστής ήταν ανέκαθεν η Μεγάλη Βρετανία και οι Η.Π.Α.

Θα μου πείτε: «Μπορεί κανείς να κρίνει ένα καθεστώς, όπως αυτό της 4ης Αυγούστου, από μια μόνο σύμβαση όσο προδοτική και ξενόδουλη κι αν είναι αυτή;» Η απάντηση είναι ναι διότι αν αυτή η σύμβαση συνδυαστεί με όλη την εξωτερική και εσωτερική πολιτική της διακυβέρνησης Μεταξά, αποκαλύπτεται ένα ολόκληρο πλέγμα ιδεολογικής ανυπαρξίας, ξενόδουλου δωσιλογισμού και αστικού ολοκληρωτισμού, παρόμοιο με αυτό της σημερινής ακροδεξιάς, κύριοι εκφραστές της οποίας είναι σήμερα τα ακροδεξιά πολιτικά κόμματα και αρκετοί δήθεν αυτόνομοι συνοδοιπόροι τους.

Συνεχίστε να διαβάζετε Η δωσίλογη στον Σιωνισμό κοινωνική και οικονομική πολιτική του καθεστώτος Μεταξά και η επαίσχυντη σύμβαση “Cooper”..

Ένα γράμμα του Charles Bukowski!

Πρόλογος

Ο Charles Buckowski είναι γνωστός Γερμανικής καταγωγής Αμερικανός συγγραφέας και ποιητής, σφόδρα αντικαπιταλιστής, αντιφιλελεύθερος και αντικομμουνιστής. Κατηγορήθηκε ως “ναζιστής” στην Αμερική, επειδή έπραξε το αυτονόητο, δηλαδή αρνήθηκε να πολεμήσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον της χώρας καταγωγής του, της Γερμανίας. Ο Buckowski είχε εργαστεί σε διάφορες δουλειές μέχρι να μπορέσει στην ηλικία των 49 ετών (!) πλέον να αυτοσυντηρείται ως συγγραφέας.

Ακολουθεί μια μετάφραση ενός εκ των Επιλεγμένων Επιστολών που περιέχονται στη συλλογή Reach for the Sun, vol. 3 με θέμα την εργασία. Σε αυτό το γράμμα ο Buckowski με καταπληκτικά γλαφυρό και εμβριθή τρόπο μας μεταφέρει τα οικονομικά και ψυχολογικά αδιέξοδα της εργατικής τάξης, όπως αυτά διαμορφώνονται διαχρονικά από τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και την φιλελεύθερη προπαγάνδα, σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία. Στο εν λόγω γράμμα ο Buckowski απευθύνεται στον εκδότη του, John Martin, υπογράφοντας με το χαϊδευτικό του όνομα “Hank”.

Συνεχίστε να διαβάζετε Ένα γράμμα του Charles Bukowski!.